ΨΙΤ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Χριστούγεννα!
Γιορτή μεγάλη και λαμπερή!
Άραγε ποιός τη νοιώθει?
Αραγε ποιός είναι αυτός που χωρίς λαμπιόνια γιορτινά μπορεί να νοιώσει το άγγιγμα του σύμπαντος τέτοια μέρα?
Να νοιώσει το άγγιγμα του Βρέφους?
Ενοιωσα αυτό το άγγιγμα ανήμερα Χριστούγεννα φέτος!
Μου χτύπησε τη πλάτη και μου είπε:
"ει ψιτ! εδώ είμαι! σου χαμογελάω!
Πόσα πολλά θες για να είσαι ευτυχισμένος?
Μάθε επιτέλους οτι τα όμορφα έρχονται, όταν η καρδιά σου πλημμυρίσει με αγάπη!
Οταν κοιτάξεις το παιδί σου, τη γυναίκα σου, το πατέρα σου, τη μάνα σου, τον αδερφό σου με ενα βλέμμα που να απέχει απο το βλέμμα όταν κοιτάς ένα μπακλαβά!
Μάθε οτι η ομορφιά είναι στο αγνό χάδι στο κεφαλάκι ενός παιδιού των φαναριών!
Μάθε οτι η ευτυχία είναι να ντύσεις και να ταίσεις εναν άστεγο που κοιμάται στην ομόνοια! κι αν όλα αυτά είναι τόσο "συχαμερά" για σένα, μπορείς να κάνεις κάτι άλλο: να αγαπήσεις εσένα τον ίδιο! Γιατί δεν αγαπάτε ούτε τους εαυτούς σας εκεί κάτω! Δε δίνετε στις ψυχές σας να φάνε! Νοιάζεστε για όλα τ άλλα εκτός από το πιό σημαντικό: να παραμείνετε Ανθρωποι και αιώνια παιδιά!!!!
ει ψιτ! εδώ είμαι!"
Ετσι μου είπε!
Γύρισα και είδα τη κόρη μου, τη γυναίκα μου, τα παιδιά της!
Χαμογέλασα!
Αφησα κατα μέρος τα χριστουγεννιάτικα φαγητά που φτιάχναμε κι έτρεξα να αγκαλιάσω! Να νοιώσω!
Οσο ποτέ δεν ένοιωσα!
και κάπου εκεί ήταν κι ο Χριστός!
και κάπου πίσω του είδα χαμογελαστό και το πατέρα μου μέσα σε τάξεις αγγέλλων που κατοικεί εδώ κι ενάμιση χρόνο!!!!
ει ψιτ!!!
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ!!!!