ΨΙΤ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Χριστούγεννα!
Γιορτή μεγάλη και λαμπερή!
Άραγε ποιός τη νοιώθει?
Αραγε ποιός είναι αυτός που χωρίς λαμπιόνια γιορτινά μπορεί να νοιώσει το άγγιγμα του σύμπαντος τέτοια μέρα?
Να νοιώσει το άγγιγμα του Βρέφους?
Ενοιωσα αυτό το άγγιγμα ανήμερα Χριστούγεννα φέτος!
Μου χτύπησε τη πλάτη και μου είπε:
"ει ψιτ! εδώ είμαι! σου χαμογελάω!
Πόσα πολλά θες για να είσαι ευτυχισμένος?
Μάθε επιτέλους οτι τα όμορφα έρχονται, όταν η καρδιά σου πλημμυρίσει με αγάπη!
Οταν κοιτάξεις το παιδί σου, τη γυναίκα σου, το πατέρα σου, τη μάνα σου, τον αδερφό σου με ενα βλέμμα που να απέχει απο το βλέμμα όταν κοιτάς ένα μπακλαβά!
Μάθε οτι η ομορφιά είναι στο αγνό χάδι στο κεφαλάκι ενός παιδιού των φαναριών!
Μάθε οτι η ευτυχία είναι να ντύσεις και να ταίσεις εναν άστεγο που κοιμάται στην ομόνοια! κι αν όλα αυτά είναι τόσο "συχαμερά" για σένα, μπορείς να κάνεις κάτι άλλο: να αγαπήσεις εσένα τον ίδιο! Γιατί δεν αγαπάτε ούτε τους εαυτούς σας εκεί κάτω! Δε δίνετε στις ψυχές σας να φάνε! Νοιάζεστε για όλα τ άλλα εκτός από το πιό σημαντικό: να παραμείνετε Ανθρωποι και αιώνια παιδιά!!!!
ει ψιτ! εδώ είμαι!"
Ετσι μου είπε!
Γύρισα και είδα τη κόρη μου, τη γυναίκα μου, τα παιδιά της!
Χαμογέλασα!
Αφησα κατα μέρος τα χριστουγεννιάτικα φαγητά που φτιάχναμε κι έτρεξα να αγκαλιάσω! Να νοιώσω!
Οσο ποτέ δεν ένοιωσα!
και κάπου εκεί ήταν κι ο Χριστός!
και κάπου πίσω του είδα χαμογελαστό και το πατέρα μου μέσα σε τάξεις αγγέλλων που κατοικεί εδώ κι ενάμιση χρόνο!!!!
ει ψιτ!!!
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ!!!!

ΖΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!

κι αν απογοητευτεις απο τους ανθρωπους.
κι αν τα συστηματα δε σε χωρανε.
κι αν ακομα και η ανασα σου, ανασα δεν ειναι.
ΖΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!

κι αν δε γευεσαι τη μυρωδια του πρωινου σε καποιο νησι που σε φιλησε.
κι αν τα νυχτερια δεν εχουν αμμουδια και αρμυρα στα μαλλια.
κι αν ακομα το φιλι φιλι δεν ειναι.
ΖΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!

κι αν κλαις και δε σε ακουει κανεις.
κι αν γελας μ ενα στρατο θλιψης μεσα σου.
ΖΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!

κι αν ακομα ζεις για να ζεις,
μη τους πιστεψεις οταν σου λενε οτι δε ζεις!
κι αν σου προτεινουν να πεθανεις μαζι τους μη τους ακουσεις!
εσυ ΖΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΝΕΘΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ.

Κυριακη 16/12/2007 ωρα 07.40
Μετα το παρτυ της κορης!
ΕΙΚΟΣΙ ΕΤΩΝ!!!!!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΣΟΥΣ ΑΤΕΛΕΙΣ ΣΑ ΚΙ ΕΜΑΣ!!!!

15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1987. Η ΠΙΟ ΛΑΤΡΕΜΕΝΗ ΜΕΡΑ!

παρουσια μεσα στη βροχη!
εναντια σε ολα.
μαζι σε ολα!
μαζι και χωρια!
μια ζωη σα μολοτωφ. πεταει και καιει.
καιει ακομα και μας!
μεσα απο αυτη τη φωτια εξαγνισμος δεν υπαρχει.
εδω υπαρχει μονο το καψιμο!
μια λυσσασμενη σχεση πατερα κορης!
μια σχεση λατρειας και ανταρτικου πολεων!
μια σχεση ουρανου και επαναστασης.
καποιες φορες και για το τιποτα!
μονοπατι δυσκολο.
οχι συμβατικο.
σχεση στοργης και αμφισβητησης.
σχεση μεσα σ' ενα συμπαν γνωσης και γνωριμιας με το υπερτατο αξιωμα που ερχεται απο τον Ενα:
"αγαπα με φωτια στη ψυχη και με ζεστη αγκαλια.
αγαπα δινοντας τη ψυχη σου!
χανοντας τη ψυχη σου αν χρειαστει γι αυτο που αγαπας!"
δε ξερω αν πετυχα σα πατερας η οχι.
δε ξερω αν σταθηκα οσο επρεπε κοντα της!
ξερω οτι προσπαθησα να της δωσω αξιες!
αγωνα και παλη οχι για να ξεχωρισει αλλα για να αγαπησει και να αγαπηθει.
να λατρεψει, οχι προσωπα και κοινοτυπες αγκαλιες.
να λατρεψει καθε τι αξιακο που κατακταει!
αλλα και να μισησει καθε τι που δε θυμιζει το ονειρο της!
οποιο και να ναι αυτο!
καθε τετοια μερα των γεννεθλειων της καθομαι στο εδωλιο και δικαστης ειναι ο θεος.
δικαζει αν τη διαχειριστηκα οπως επρεπε.
αν της εδωσα αυτα που με διεταξε!
καθε τετοια μερα εχω την ιδια αγωνια: το βαθυτερο μηνυμα του σημερινου βλεμματος της.
δε με νοιαζει τι λενε οι αλλοι.
δε με νοιαζει τι επρεπε να κανω κατα κοσμον.
μηπως ο κοσμος ξερει?
ο κοσμος του "βαζω το παιδι μου στο ιντερνετ για να ξεκουμπιστει απο μπροστα μου"
ο κοσμος του "να παντρευτει το παιδι μου να δω εγγονακια"
ο κοσμος του "ενα πλουσιο, καλο και μεγαλυτερο κατα 30 χρονια να παρεις κορη μου! να του τα φας!!!"
ο κοσμος που φτιαχνει λαπαδες και πουτανιτσες δε με ενδειαφερει τι λεει!
αυτη η σχεση με τη κορη μου περναει μονο μεσα απο το συμπαν και το Θεο!
μονο μεσα απο τη μαθηματικη αρμονια της ομορφιας και της εκκρηξης!
της λατρειας μεσα απο φωτια, συγκρουση και ακρατο συναισθημα!
να σαι καλα!
να σαι γερη!
να σαι συμπαντικη!
να σαι ενα αστρο φωτεινο οπως εισαι παντα!
μην αφησεις κανενα οσο κοντα σου κι αν ειναι να σου σβησει το φως!
καψτους με τη δικια σου φωτια. μη τους αφησεις να στη σβησουν γιατι τη φοβουνται!
εγω θα μαι κοντα σου για παντα!
οχι σα μπαμπας αλλα σα μπαμπας και πατερας!
μαθαινοντας σου παντα να φτιαχνεις μολοτωφ καρδιας.
μαθαινοντας σου να τις αναβεις με τη φωτια που εχεις στη ψυχη σου!
και ειμαι περηφανος γι αυτη τη φωτια!
ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!!



Δε θα 'θελα εδώ Θεός να επέμβει
και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς
Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα
να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς

Μη σε φέρει, μη σε στείλει
μη σ' αγγίξει τόσο δα
και επιτέλους αν σε στείλει
να σε στείλει εδώ ξανά

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά

Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
μόλις σε ιδώ κοντεύουν να επαληθευτούν
Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν

Να σου φέγγουν να βαδίζεις
εν χάριτι ομορφιάς
σαν Χριστός πάνω απ' τη λίμνη
και σε μένα να γυρνάς

Βαμμένος είμαι στην αγάπη
έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ
Πιστεύω σ' ένα μονοπάτι
που θα 'μαστε μαζί

Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες
στα μονοπάτια στα βουνά
κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει
κάθε στιγμή παντοτινά

ΣΤΗΝ ΙΝΑ

μια ολακερη πολη μεσα στα ματια της.
ενα ολακερο πειρατικο μεσα στο βλεμμα της.
μια ζωη που αρχιζει να βιωνεται.
ενας ανεμος αλαργινος και θαλασσινος.
μια επανασταση μεσα απο ενα φαινομενικα ηρεμο ποιημα!
ενα μανιφεστο του ρηματος "δινω".
μια σημαια κοκκινη με μια λεξη: "λατρευω".
ενας ατελειωτος αγωνας νικης, μεσα απο παλη για το μοναδικο ερωτα της ζωης!
κι ολα αυτα μεσα σε μια κοπελα που δε ξερει οτι τα εχει ολα αυτα. τα δινει!!!
κι αυτο ειναι το μεγαλειο της!
δινει πιοτερα απ οτι νομιζει οτι εχει.
δινει το πιο μακρυ ταξιδι μου!
τη νυχτα και το ονειρο της μερας που περιμενα.
θα μαι για παντα δικος σου!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΙΚΟ!!!!!!

Αγιου Νικολαου σημερα, με μια τρομακτικη απουσια. Αυτη του Πατερα μου!
Εναμιση χρονο που πηγε να μεινει στις κοιλαδες των αγγελων!
Δε παυει να ειναι για μας αναμεσα μας. να μας χαμογελαει και να μας κρινει .
Να μας διδασκει και να μας αγαπαει.
Μα πανω απ ολα να τον εχουμε παροντα.
Γιατι αυτη ειναι η αληθεια. Για μας ποτε δεν εφυγε! Τον φωναζουμε κι ερχεται. Σηκωνουμε το κεφαλι στον εναστρο ουρανο και τον βλεπουμε εκει. Ενα απο αυτα τα αστρα ειναι!
Γιατι εζησε σαν αστρο!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΙΚΟ!!!!!!!!!

ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΠΟΥ ΑΦΗΝΩ ΣΤΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ!

ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΓΕΜΑΤΗ ΑΜΟΡΓΟ

ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙΣ ΟΤΙ ΗΡΘΑΜΕ ΣΤΗ ΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΙΜΗΜΑ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΔΗΘΕΝ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΕΣ.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΤΕΙΣ, ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΜΑΧΕΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΤΟ ΠΟΛΕΜΟ.ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ? ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΒΗΚΕΣ ΣΤΗ ΓΗ:
ΟΤΙ ΕΖΗΣΕΣ ΟΠΩΣ ΗΘΕΛΕΣ!!!!

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΙΛΑΕΙ

ΚΑΠΟΙΑ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ

Δευτέρα, 26 Νοέμβριος 2007

σημερα δε θα πω για ΠΑΣΟΚ. δε θα πω για πολιτικη. δε θα πω για κοινωνια και δικαια αδικων!
σημερα θα πω για καποια γεννεθλια.
καποια γεννεθλια καπου στη γη.
τα δικα μου γεννεθλια!!!!
καθε τετοια μερα θελω να μενω μονος. με πιανει το κακο μου.
θελω να βαζω τα χερια στις τσεπες και να γυρναω τους δρομους ετσι! χωρις πλανο.
δε ξερω αν ως τωρα εκανα οτι επρεπε να κανω στη ζωη μου.
δε ξερω αν ποτε θα με συγχωρησουν αυτοι που στενοχωρησα.
δε ξερω αν με θυμουνται αυτοι στους οποιους προσφερα χαρα.
δε ξερω αν τελικα προσφερα στον εαυτο μου αυτα που αξιζε.
για ολα αυτα τα "δε ξερω",
για ολα τα λαθη μου που λατρευω,
για ολα τα σωστα που μ αρεσαν,
για ολα αυτα που ζω εζησα και θα ζησω,
για ολους τους ερωτες που εζησα,
για τον ερωτα της Αμοργου που ζω τωρα,
για τη μεγαλυτερη χαρα μου, τη Κορη μου.
ενα μεγαλο ευχαριστω στο Θεο!!!!!!
γιατι μεσα απ ολα αυτα καλα και κακα, εζησα οπως επελεξα να ζησω.
μοναχικος ο δρομος των επιλογων, οταν αυτες ειναι ολοτελα δικες σου!
ετσι θα πορευτω και στο μελλον.
θα βαζω παντα τα χερια στη φωτια κι ας καω!
μπορει να πονεσω.
αλλα τελικα θα εχω κερδισει το στοιχημα:
ΘΑ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ!!!!!!

χρονια πολλα Γιωργη!!!!!!